Ga naar de inhoud

Het leven als som van onze keuzes

  • door

Het zijn de jaren van glasnost en perestrojka als Alla Vein  en Mark Mouret besluiten om gebruik te maken van de nieuw verworven mogelijkheden om binnen èn buiten de toenmalige Sovjet Unie te reizen. Met hun twee kinderen bezoeken ze in 1989 dierbare vrienden in Den Haag en het idee om te emigreren naar het kleine Nederland wordt geboren.

Alla en Mark zijn beiden neurologen en stammen uit families die al generaties lang medisch specialisten hebben voortgebracht. Mark was befaamd om zijn research naar slaapstoornissen en zocht tijdens zijn verblijf in Den Haag contact met Professor Hilbert A.C. Kamphuisen van de Universiteit Leiden. Het gezin besloot na hun eerste bezoek aan Den Haag op een toeristenvisum terug te keren naar ons land. Ze hadden een goed leven in Moskou, maar toch wilden ze liever dat hun kinderen in het Westen zouden opgroeien.

Al het begin is moeilijk en zeker in een vreemde omgeving. Mark moest noodgedwongen een jaar gratis werken aan de Universiteit, omdat hij nog geen verblijfsvergunning had en dus geen betaald werk mocht verrichten. Helaas bleek het een vicieuze cirkel, want zonder arbeidscontract kreeg je ook geen verblijfsvergunning en andersom.  Desalniettemin kreeg Mark in 1991 van Professor Kamphuisen toch een arbeidscontract aangeboden en het gezin kreeg vaste voet op Hollandse bodem.

De twee kinderen gingen naar een Nederlandse school en al snel verwaterde hun Russische inborst. Of zoals Alla en Mark zeggen, hun integratie is zeer geslaagd te noemen want Hollandser kun je het niet krijgen. De beide kinderen, Alexander en Olga, hebben met succes het gymnasium gevolgd aan het Duinoordse Gymnasium Haganum. 

In 1994 verhuisde de familie Mouret naar Duinoord. Ze verhuisden twee keer binnen onze wijk, waar ze inmiddels hun hart aan hebben verpand. Zelfs een van hun kinderen en zijn kinderen wonen ook in Duinoord.

De stand van de medische wetenschap in Moskou en Nederland was destijds zeer vergelijkbaar. Mark heeft altijd voorkeur gehad voor medische research. Na een paar jaar in Leiden gewerkt te hebben stapte hij uiteindelijk over naar de European Space Agency. Daar werd hij de coördinator van de ESA Baseline Data Collection (BDC) waar hij nog steeds verantwoordelijk is voor het verzamelen van alle vitale data. Met de data die voor, tijdens en na de vlucht wordt verzameld, wordt essentieel onderzoek verricht naar de menselijke fysiologie. Deze data wordt verkregen door het onderzoeken van o.a. bloed en urine, alsmede door het bestuderen van de hersenen, botten en spieren in de drie stadia.

Alla was al op haar 25ste afgestudeerd als neuroloog. Toen zij naar Nederland kwam heeft ze zich eerst gestort op de Nederlandse taal. Om succesvol als arts te kunnen functioneren moet je je toch verstaanbaar kunnen maken. Bovendien was een talencursus verplicht. Om destijds je diploma’s vanuit de Sovjet Unie erkend te krijgen in Nederland moest er deskundigheid gedemonstreerd worden aan de hand van o.a. praktijkervaring. Alla kreeg een baan aangeboden in het Westeinde ziekenhuis. Ofschoon ze een ervaren neuroloog was, moest ze ruim twee jaar meelopen als arts assistent op de eerste hulp afdeling van het Westeinde ziekenhuis. Alla had in Moskou gewerkt als arts in een Academisch ziekenhuis waar bijzondere en uitzonderlijke patiënten werden behandeld. De spoedeisende afdeling daarentegen is een heel ander métier. Uiteindelijk werd ze Chef de Clinique in het Westeinde, alvorens ook zij overstapte naar de Universiteit Leiden, afdeling neurologie. Toen zij daar binnenkwam werd de staf gedomineerd door mannelijke artsen, maar dat is nu echt wel anders.

Deze zomer ging Alla met pensioen. Ze vindt het heerlijk omdat ze zich nog meer kan bezig houden met het researchen van haar omgeving. Zo heeft ze hele studies gemaakt van interessant panden in Duinoord, hetgeen ze met veel plezier plaatst op social media ten faveure van haar Russische familie en vrienden wereldwijd. Ze vertelt graag over de geschiedenis van onze wijk, stad en land.

Research zit de familie in het bloed. Zo heeft heen zoon Alexander Mouret samen met Alla een artikel gepubliceerd over de anatomische bijzonderheden, zoals te zien op schilderijen uit de renaissance. Terwijl we verder praten over Elon Musk, the International Space Station en Covid-19 laten Alla en Mark mij het in juni 2020 verschenen boek van hun zoon zien getiteld “Brave New Human: Reflections on the Invisible”. Een boek over de Coronapandemie en wat te doen in de toekomst. Dochter Olga is Hoofd Marketing van het Nederlands Blazers Ensemble.

Het is me duidelijk dat de familie Mouret meer dan tevreden is met de som van hun keuzes, zoals het in 1990 verhuizen naar Nederland en het zich in 1994 vestigen in Duinoord.

Michael Toorop

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.